De katholieke kerk in Nicaragua heeft te maken met een ongekende vervolging in het land. Het begon allemaal in april 2018 toen veel studenten en burgers protesteerden bij de regering over hervormingen van de pensioenwet die ouderen treffen. De regering reageerde met geweld op de protesten en de jongeren zochten onderdak in de kerken. De katholieke kerken namen hen op om hun leven te beschermen en de bisschoppen en priesters en zelfs de apostolische nuntius deden voorbede voor de jongeren. De kerk werd de stem van de jongeren die de regering tot zwijgen probeerde te brengen. Dit zorgde ervoor dat de regering de katholieke kerk begon te vervolgen.
De eerste was de hulpbisschop van Managua, Bisschop Baez, OCD die Zijne Heiligheid Paus Franciscus moest vragen om naar Rome te verhuizen omdat er plannen waren om hem te vermoorden, die nu in ballingschap leeft in de Verenigde Staten. Later werd de Apostolische Nuntius Non Grato verklaard en moest hij het land verlaten. Hierna werden veel priesters gevangen gezet.
In 2022 lieten de banken de religieuze congregaties weten dat ze geen bankrekeningen mochten hebben, dat ze op rekening moesten staan van het bisdom waartoe ze behoorden.
Onze communiteiten in Nicaragua (vijf huizen) moesten hun rekeningen sluiten en een lang proces doorlopen om zich aan te sluiten bij de rekeningen van de bisdommen. Vele maanden lang konden onze zusters niet de hulp krijgen die ze nodig hadden om in hun levensonderhoud te voorzien.
Aangezien het land erg arm is, houden al onze huizen zich bezig met sociaal werk zoals gaarkeukens, onderdak voor meisjes die willen studeren, dagverblijven, parochiewerk, retraitehuis, sociale diensten, enz. Al deze activiteiten brengen niet de nodige inkomsten op voor hun levensonderhoud, dus zijn ze afhankelijk van de hulp die verschillende provincies van de congregatie en het Moederhuis hen sturen, en van de gulle hulp van Amerikaanse en Europese weldoeners. Alle financiële hulp wordt naar hen overgemaakt via een bankoverschrijving.
Op 26 mei 2023 blokkeerde de overheid alle bankrekeningen van de katholieke kerk en dus ook die van de zusters. Dit bracht onze zusters en het apostolaat dat zij uitvoeren in gevaar. Veel van de werknemers werden ontslagen en ze begonnen in de communiteiten te leven met het minimaal mogelijke om te proberen te overleven van het weinige dat ze hadden. Ze begonnen op andere manieren geld te verdienen, ze maakten brood om te verkopen, ze openden een kleine cafetaria waar sommige ouders van de kinderen in het kinderdagverblijf konden ontbijten, en hiermee konden ze de jonge schoolmeisjes blijven ondersteunen. Helaas waren hun inspanningen niet genoeg en in juli moesten ze de gaarkeuken van een van de huizen sluiten en in een ander huis werkten ze maar 3 dagen per week, omdat ze geen geld hadden om eten voor de kinderen te kopen.
Van 2018 tot nu heeft de regering de wettelijke status ingetrokken van meer dan 3.000 niet-gouvernementele organisaties (NGO’s) die hielpen bij sociale projecten voor de bevolking. Ook veel religieuze congregaties hebben het land moeten verlaten omdat hun wettelijke status is ingetrokken en hun bezittingen in beslag zijn genomen. Zeventien priesters zijn gevangen genomen en vervolgens verbannen, alleen bisschop Alvarez zit nog steeds in de gevangenis met een straf van meer dan 26 jaar.
De regering heeft ook veel buitenlandse religieuzen die het land moesten verlaten hun verblijf geweigerd. Veel religieuzen en priesters, ook al zijn ze Nicaraguanen, hebben geen toestemming gekregen om terug te keren naar hun land, waaronder een van onze Nicaraguaanse zusters die twee jaar in Rome heeft gestudeerd. Er zijn ongeveer 90 religieuzen onder priesters en zusters die in ballingschap zijn gestuurd, de toegang is geweigerd of ze hebben moeten vluchten voor hun leven.
Onze zusters leven met de constante zorg dat op elk moment hun wettelijke status ingetrokken kan worden met als gevolg de inbeslagname van al onze huizen en apostolaatsgebouwen. Communicatie met hen is moeilijk omdat alle telefoons gecontroleerd worden door de overheid, ze luisteren de gesprekken af en alles wat gezegd wordt kan de oorzaak zijn van gevangenisstraf. Alle priesters weten dat het elk moment hun beurt kan zijn om naar de gevangenis te gaan.
Het is verboden om in de missen te bidden voor bisschop Alvarez die in de gevangenis zit, missen te vieren op de begraafplaatsen, de rozenkrans te bidden in de huizen waar veel mensen aanwezig zijn, processies en elke openbare manifestatie van het geloof. Alleen vieringen binnen de kerken zijn toegestaan. In parochies zonder priesters hebben sommige leken het initiatief genomen om de viering van het woord te doen, maar ook zij zijn meegenomen naar het politiebureau voor ondervraging en bedreigd met gevangenisstraf als ze hiermee doorgaan.
Het is een echte vervolging tegen de katholieke kerk en tegen sommige protestantse kerken. De regering wil het geloof van het Nicaraguaanse volk volledig uitbannen.
We nodigen iedereen uit om te bidden voor de vervolgde kerk in Nicaragua en voor de bescherming van onze zusters.
Onlangs konden we een bankrekening openen in de Verenigde Staten en een bankpas sturen naar onze zusters in Nicaragua. Het is een debit card voor het gebruik van al onze huizen en apostolaten, de aankopen moesten geconcentreerd worden in Managua, en van daaruit de producten naar de verschillende huizen sturen, waarvan er een op 10 uur afstand ligt. Op dit moment is dit de enige manier die we hebben gevonden om onze zusters te helpen en hun apostolaat voor de armen in stand te houden. Met de sluiting van veel NGO’s is alle hulp die onze zusters aan de armen geven nu meer dan ooit nodig.
We waarderen de gebeden en bezorgdheid van iedereen die om onze zusters heeft gevraagd. We maken allemaal deel uit van dezelfde familie en hun pijn is ook de onze.